Temel Yalnizlik:
Analitik ? : ben olmanin kacinilmaz kokensel bedeli, on sarti olarak olarak: Bir “ben” olarak ayaklari uzerinde dikilmekle insan, buyuk bir ihtimal kazanmakla birlikte –yasamak- ben ve ben-olmayan probleminin de otesinde “olmak” luksende de vazgecer. Bu luksten vazgecmekle kazandigi seye karsilik odedigi buyuk bir bedel de vardir: ben-olmayan olmamak, onunla bir olamamak. Dolayisiyla onun gozlerinin ellerinin ve kulaklarinin yoneldigi dunya gorundugunden daha “sessizdir”. Cunku ne fikirleri ne de duygulari aracisiz olarak paylasma imkanindan yoksunuzdur. Bu konudaki tek siginagimiz da dil ve topragindan koparilip vitrinde mal haline geitirlmemis sanatlardir. Cocukca bir saflik ve gene cocukca bir cesaretle dolu oldugu surece. Ama yine de bu anlamdaki yalnizliktan kanimca kacis yoktur. Yalniz geldik, yalniz yasadik ve yalniz olecegiz.
Normal yalnizlik:
Bilgece: yalnizken yalnizligi, birlikteyken yoldasligi hos karsilarim. Yeterki birbirlerini cok aratmasinlar.
Bickin: islanmaktan korkan denize girmesin, yalnizliktan korkan motora binmesin…
Melankolik: motora binmek yalnizligi secmekten cok, ondan kacmaktir. Yanindaki koltugun boslugundan kacmak. cunku onu -boslugu- “arkanda” birakmissindir… ve bu kacisa kendini adarken, baska soguk bir seyin koluna girersin…
Sirano do bercarak, kazakistandan bildirdi :P
gurcistan kazbegin'de cektigim ama arada kaynayip gitmis bir fotoyu buraya ekliyorum:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder