ic ses sustugunda ben ve ben olmayanin sinirlari da yok oluyor ve sonsuzlukta kendimi yitiriyor ve buluyor gibi oluyorum. bir ve ayni anda...
gun camasir ve yemekle gecti, aksam uzeri yakindaki endustriyel yapiya kahve davetine icabet etmek uzere gidiyorum, ufak bir elektrik santrali suyla calisiyor ama rezervuar su biriktirme falan yok uc kasabanin elektrigi buradan gidiyormus anladigim kadariyla. buarada bir suru kus var, cesit cesit, en ilgincleri 1 metre kadar alcaktan ucan tombikler. zamanin da biz de kus beslemistik. cirkin bir tane vardi, buna konusmayi ogretmistim, sonradan ogrendim ki bu disiymis ve disiler konusmazmis bizimki haric .
camasir kebabi:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder